Toen de PTT in de jaren tachtig 06-lijnen ging verhuren, klotste het geld bij sekslijn-exploitanten al snel tegen de plinten. Dramaserie Dirty Lines portretteert de goudzoekers uit deze tijd. Hoe verliepen de opkomst en ondergang van deze telecommiljonairs in het echt?
Het is de gelukzaligheid van de goudzoeker die op zijn eerste, vette klomp stuit, die scène in Dirty Lines. De vrije jongens van de telefoonseks beseffen dat ze veel, heel veel geld gaan verdienen met hun handeltje in dirty talk. In de Nederlandse serie die de opkomst van telefoonsekslijnen schetst, buigen de broers en zakenpartners Frank en Ramon Stigter van Teledutch en hun compagnons zich over het elektrische kastje waarop de telefoonlijnen zijn aangesloten. De lampjes moeten gaan knipperen als er telefoonverkeer is. Die ochtend in 1986 verscheen er namelijk een advertentie in De Telegraaf waarin bekend werd gemaakt dat hete meiden geile verhaaltjes zouden vertellen op het betreffende nummer. Nu wordt boven de lampjes vurig gebeden om geile toehoorders.
Maar na het aftellen is er geen geknipper. De lampjes branden continu. Zelfs nadat de stekker er een paar keer in en uit is gegaan. Pas als een van de teleseksbazen ter controle de hoorn opneemt en wordt geconfronteerd met een verwarde sekslijnklant – ‘Hee hallo, is daar iemand?’ – volgt de onvermijdelijke conclusie. Die lampjes branden continu omdat de lijnen continu bezet zijn. Vijfentwintig lijnen 24 uur per dag à raison van 50 cent per minuut. K-ching!
Lees hier verder.